3D printerın inanılmaz yararlı bir araç olduğu kanıtlanmış diğer uygulamaları arasında uzay alanı ve karmaşık açıklayıcı modellerin datalardan üretilebildiği ve 3D yazıcının fiziksel olarak keşfedildiği yıldızlararası araştırması vardır.
Amerikan Astronomi Topluluğu’nun 225. Toplantısından astronomlar Eta Carinae yıldız sisteminden yeni gözlemleri tartıştılar ve grubun sistem hakkındaki şu andaki algısını ilerletmeye yardımcı olması amacıyla 3D baskılı modelleri kullandılar. Carina takımyıldızlarında bulunan Eta Carinae; Dünya’dan 10.000 ışık yılı uzaklığındaki en parlak ve gizemli yıldız sistemidir. Sistemi oluşturan iki yıldız 19. Yüzyılda iki defa patladı ve astronomlar halen daha yıldızların neden patladığı konusunda cevap bulamamaktadırlar.
Araştırmacılar, bu yıldızlardan birinin çok yakında süpernova olarak patlayabileceğine inanırlar. ‘Şu andaki durumu ve bu kayda değer nesnenin karmaşık çevresini anlamaya çok yakınız, fakat Eta Carinae’nin geçmişteki patlamalarını açıklamak ve gelecekteki davranışlarını tahmin etme konularında daha çok yol almamız gereklidir,’ demiştir NASA Goddard Uzay Uçuş Merkezi astrofizikçi Ted Gull. Gull, geçmiş 10 yılda yıldızı gözlemlemiş araştırma grubunun koordinasyonundan sorumludur. Bu süre esnasında, araştırma grubu yere konuşlandırılmış teleskoplar ve NASA uydularını kullanarak, kaynak imgelerini toplamak için rutin gözlemlere dayalı modeller geliştirmişlerdir. Grup ayrıca şimdiye kadarki en doğru modelleri olacak olan araçlarına yardım için daha önceki gözlemlere de güveniyordu. ‘Biz bir sonraki devre esnasında neler göreceğimizi tahmin etmemizde yardım eden bir bilgisayar simülasyonu inşa etmemizde yardımcı olması için de geçmiş gözlemleri kullandık; sonra da yeni gözlemleri de modeli daha da geliştirmek, düzenlemek için kullandık.’ diye eklemiştir; Eta Carinae takımındaki teorist ve Goddard’daki NASA Doktora Sonrası Programı Üyesi Thomas Madura. Madura’nın modellerini ve simülasyonlarını kullanarak, takım sistemdeki karmaşık bir rüzgâr entegresinin öncelerden yanlış anlaşılan davranışlar için sorumlu olduğuna karar verebilmiştir.
Etkileşimi daha iyi görselleştirmek ve daha iyi çalışabilmek için Madura, kendisinin dijital modellerinden açıklayıcı amaçlarla daha iyi somut versiyonları dönüştürmek için 3D yazıcılara dönmüştür. Modellerini tüketici seviyesinde bir 3D yazıcıda bastıktan sonra, işlem boşluğun kıyılarında gaz akışında prozrüzyonlar ortaya çıkardı, bu da araştırma takımının daha önce fark etmediği bir şeydi. Biz bu yapıların gerçek olduğunu ve en yakındaki yaklaşımın etrafındaki akıştaki düzensizlik sonucu oluştuğunu düşündük.’ Madura demiştir. ‘Ben simülasyonların 3D baskılarını onları daha iyi gösterebilmek için istemiştim, bu da benim hayal edebileceğimden çok daha başarılı olmuştur’. 3D baskı modelini kullanarak, araştırmacılar her bir başlangıçtaki rüzgarların tamamen farklı amaçları olduğuna karar verebilmişlerdir.
Öncelikli yıldızın rüzgarları daha yoğun ve yavaşken (yaklaşık olarak saatte bir milyon), daha sıcak benzer yıldızın rüzgarları daha hafif ve daha hızlıdır (yaklaşık olarak saatte altı milyon). Hangi dijital modelin yazdırıldığının doğası nedeniyle açıklama mümkündü. En son model iki parçaya ayrılabilirdi: birincisi yoğun ve yavaş rüzgar içerirken, diğer bölüm daha hızlı ve hafif rüzgarlar içeriyordu. Model bölümler arasında ikiye bölündüğünde, iç boşluk her iki rüzgarın nasıl etkileşim halinde olduğuna dair daha fazla detayları açığa çıkarmaktadır. ‘Bunların dünyanın ilk karmaşık bir astrofiziksel sistemindeki super-bilgisayar simülasyonlarının 3D yazıcıları olduklarının farkında olduğumuz sürece,’ diye Madura eklemiştir. Belirtildiği gibi, yıldızlar 2020’de tekrar birbirleriyle yarışıyor olacaktır, fakat NASA araştırmacıları yakın gelecekte her hangi bir felaket beklememektedir.